18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Hasan’ın sevmediği eğitmen ayrılmıştı,
Hasan ise düzelmiş, hiç ağlamayacaktı,
Demiştik, şahsı için dokunma masasına,
Oturduğumuz yere, sınıfın durumuna,
Çocuk sınıf içinde hem özgür bir şekilde,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta