18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Uzağından bakındım park içerisindeydi,
Yakın sokaklardan kaçtığı da belliydi,
Başına iş gelmesin yakınında cadde var,
Hemen yakınındayım onu tutacak kadar,
Açtım 155’i parkta çocuk var dedim,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta