18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Hassas ince yapılı adeta bir kuzucuk,
Hiç durmadan ağlayan on yaşlarında çocuk…
Ayağında eşofman mavi ve beyaz renkli,
Altı bezli bir hâlde ağır otizm teşhisli…
Tek kelime bilmekte Ebru diyebiliyor,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta