18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Araçtan indiğimde lokantaya gideriz,
Rafet Bey hoş geldin der kendimize geliriz…
Çay dahi söylenir ki toplanır tüm gücümüz,
Doyar doymaz kalkarız kırk dakika yürürüz…
Eve gitme yolunda yol yordam belirleriz,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta