18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Anne ve de çocuğu otobüsün içinde,
Güvenli bir köşede bekler ayaküstünde,
Biz, yine de yer verdik anne ve çocuk için,
Sert bakışlar var iken yer vermeyelim niçin?
Çocuk hemen oturdu elinde bir tüfekle,
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta