18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Anne ve de çocuğu otobüsün içinde,
Güvenli bir köşede bekler ayaküstünde,
Biz, yine de yer verdik anne ve çocuk için,
Sert bakışlar var iken yer vermeyelim niçin?
Çocuk hemen oturdu elinde bir tüfekle,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta