Otizmli Çocuk Zihinsel Velisiyle

Amca, garip olunca insandan sayılmadı,
Her kim ne derse desin güven toplayamadı…

Hiç gelmesin, denildi tehlike sebebiyle,
Hâli ve tavrı ile ürküntülü şekliyle…

Haksız da sayılmazlardı evine gitmeliydi,
Ama bu sefer de yeğen gelemeyecekti…

Başka da velisi yok çocuğun durumuna,
Onun seviyesinde bir sahip varlığına…

Kal, dedik dışarıda bu da mümkün olmadı,
Bahçeye de hiç girme desek de yakışmadı…

Sanki meczup gibiydi hâl tavır açısından,
Artık gelmeyecekti kalbi kırıldığından…

Çocuk da gelemedi çünkü ağır durumda,
Amca sahip çıkmaktaydı sorun çıktığında…

Bir suç da işlememiş zihinsellik dışında,
Masumiyet şeklinde saflık aşamasında…