18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Neyse ki gönüllüydük en arkadan çıkarak,
Başlarında bulunup sonradan ayrılarak,
Bir baktık genç öğretmen elinde bir çocukla,
Ağlamaklı bir hâlle bizlere yaklaşmakla,
Dedik, tüm telefonlar tüm öğrenci adları,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta