18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Ne kin ne de nefret var otizmli bir çocuğa,
Ev gibi bir sınıfta bakardık kuzucuğa,
Anne, baba tarzında eğitmenler içinde,
Her ne varsa verirdik göz hakkı temelinde,
Yeme içmesi ile sevgi saygı şeklinde,
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta