Servisten indiğinde yavaş yavaş şekilde,
Şahsım karşılıyordu, rıza düşüncesinde,
Diyordu otizmliler kim bilir kimler için?
Emaneti miydi bizlere tek Rabbimizin?
Hor görmek mi asla yok onlar yüreğimizde,
Sevgi ve saygımızda şükür bilincimizde…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 29.4.2021 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!