18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Otizm, vicdan işiydi bir vicdan göreviydi,
Helal ekmek şeklinde yürekli düşünceydi,
Çocuk hiç gelmeyince şahsım meraklanmıştı,
Onun gelmesi yönünde çaba harcamıştı,
Anne, baba arandı yanıt alınamadı,
Abla ikna edildi her durum anlatıldı,
Demişlerdi o hırçın hem yemek de yemiyor,
Saldırgan tavır aldı bizleri dinlemiyor,
Dedim, sınıftan memnun yemeğini de yiyor,
Bize de saldırmıyor pek sorun çıkarmıyor,
Hem hayret etmiş gibi hem de biraz sevinçli,
Dedim, sen onu gönder o çok çok seviyeli…
Kayıt Tarihi : 30.9.2021 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!