18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Diyelim ki yemekten çıkmış ilerliyoruz,
Çocuk otizmli diye yol geliştiriyoruz,
Eller, ağız ve burun destekleme şeklinde,
Kâğıt peçetelerle, tertemiz düşüncede,
Ya daha ilerisi sınıfa girer girmez,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta