18.07.1964 Kırşehir- Mucur
O, sadece ağlıyor dertlerini sunmada,
Yürekleri yaralıyor bir de ağladığında,
Ağlamayı da bilmez bol gözyaşları ile
Bol salya akıtarak ince garip bir sesle,
Oysa derdi de yoktu her şeyi yerli yerinde,
Karnı tok sırtı pekti düzenli bir şekilde,
Şahsımın bir yolu ki ağzını ve yüzünü,
Çeşmede yıkayarak dindirmekti hüznünü,
Sınıfıma alırım etrafımda dolansın,
Biraz sakinleşsin ağlaması azalsın,
Bir parça bisküviyle teselli düşüncesi,
Ya da bir şeker ile dertlerin eksilmesi…
Kayıt Tarihi : 7.6.2021 17:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/06/07/otizmli-cocuk-bebek-bezinde-israrli-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!