Aldırmıyordu bile adı anıldığında,
Adel, diye seslenip de çağırdığımızda,
Gerçekte çok haklıydı aldırmaz bu hâliyle,
Lüzumsuz her söz için bakma düşüncesiyle,
Yanına varıyorduk Adel, kalk, diyorduk,
Yerinden kaldırıyor, öyle sesleniyorduk,
Farkına dahi varsa kalkmak istemiyordu,
Haklı düşünce ile bizleri yoruyordu,
Bizler de hak ediyorduk otizm sebebiyle,
Bilme engel koymayla hep yanlış düşünmeyle…
Kayıt Tarihi : 29.4.2021 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!