18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Sanırsın ki aklı yok vicdan düşüncesine,
Net bir bilinci de yok iyilik fikrine…
Düşer düşmez mi anlar seviyenin altına?
Ya da vesile oldu Rabbinin rızasına…
Hiçbirisi de değil otizmli vicdan dolu,
Otizmli canı anlar yolu merhamet yolu…
Mütevazılığından yarınını düşünür,
Mal mülk toplamasa da hayvanlara üzülür…
Yüz yüze tavır ile danıştım dilsizlere,
Göz göze gelemeyen yürekli kimselere…
Dediler, onlar mal değil onlar eşya değil,
Onları yok zanneden insan daha da rezil!
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 21.11.2020 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!