18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Tevfik Bey sınıfımda, yardımcısı yanında,
Nazlı ile Ahmet de oturmuş durumlarda,
Yardımcımsa karşımda Ali, Hasan, Yaşar’la,
Tüm Legolar saçılmış gereç kutularıyla,
Renkli çöpler, semboller hayvan şekilleriyle,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta