18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Aile kabullenmiş bu duyarsız hâlini,
Adel için yol olan otizm düşüncesini,
Hiç aldırmasa dahi aldırmaması işti,
Göz göze de gelmese fikir geliştirmişti,
Anne, Adel diyordu ona sesleniyordu,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta