18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Neyse ki vicdanlıyız onu aç bırakmayız,
Yemeğini döküp yemekhaneden çıkarız…
Derler, siz hiç indirmeyin mademki hiç yemiyor,
Dört kap yemeğine tenezzül dahi etmiyor…
Arkadaş döküverir onun yemeklerini,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta