18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Üzdüğünü sansa da üzülen biz değildik,
Üzülen kendisiydi, bunu da biz bilirdik,
Üzülmesin, isterdik incinmesin diyerek,
Otizmli çocuk diye hep buna üzülerek,
Ya annesi babası gerçek derdi çekenler,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta