Adel’in yanlış huyu öfke nöbetleriyle,
Kırıp dökme temelli gereksiz isteğiyle…
Tokat dahi atıyor canı istediğinde,
Yalandan ağlamalar üzme düşüncesine…
Daima iş birliksizdi öfke nöbetinde,
Ne azar ne de ödül onu sevindirmede…
Kayıt Tarihi : 29.10.2020 17:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!