18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Anladım vakit yok, insan olduğumuzdan,
Kırıp dökme şeklinde kargaşalarımızdan,
Ya da yok etme ile hırs taşıdığımızdan,
Var olana yok deyip hiç saymadığımızdan,
Gel yine de araştır üç beş sayfa kâğıtla!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta