Fikir eksikliğini yaşamak istemezsen,
Yaşam, denilen yeri mekân da edinmezsen…
Otistiklerle dost ol hiç göz göze gelmeden,
Ya da hep otistik kal yürekten ve gönülden…
Yoksa zamanlamalar dik duruşunu bozar,
Dik duruş ise zamanda kaymalara uğrar…
Üstelik de rastlarsın en yeni formlarına,
Ruhu başka tarafta, kul pişmanlıklarına…
Ne otistik bağışlar ne bir meleksi fikir,
Ne otistik annesi ne de çektiğin zikir…
İnersin gerilere bulutsu boşluklardan,
Bakarsın geleceğe gri dostlar arasından…
Kayıt Tarihi : 14.8.2020 17:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!