Otistik Çocuk Onur Doludur

Otistik, yaşamakla boynu bükük dolaşır?
Evde, anne babası hiç durmadan ağlaşır…

Onlar, otistik çocuk zerre kayıpları yok,
Rabbimin takdiriyle kazançları daha çok…

Fikir yürütmüyorlar kargaşa çıksın diye,
Düşünceleri de yok yakıp yıksınlar niye…

Sorun tasarlamazlar doğayı katletmezler,
Cani deneyler yapıp canları incitmezler…

Onurla donanmışlar hakikat huzurunda,
Dik duruşlu bir hâlle insanlık arasında…

Eğilip de diz çökmez asi kullar içinde,
Rab takdiriyiz, derler merhamet ve sevgide…

Şer düşünemiyorlar özgür yaşarlar iken,
İsyankâr da değiller kederden ve nefisten…

Onlar, masum kullardan minik yürekleriyle,
Daima da güzeller hakka sevgileriyle…

Onlar, onur peşinde onlar sevgi peşinde,
Onlar saygıda, sevgide hep yüreklilikte…

Sanma ki hiç tükenmez istekleri olacak,
Yaşam sürme dışında çok şeyleri alacak…