Çocuk fırlattığında masadaki gereci,
Parçalandığı anda anlıyorduk geçici…
Döktüğünde yere diyorduk nasip değilmiş,
Kırıp parçalarken de anlardık hileliymiş…
Sağlam olabilirken dayanıklı sayılmazmış,
Her ne yaparsa yapsın, geçicilik de varmış…
O, bizi ölçerken bıkmıyordu uyarmaktan,
Ömür boyu şekilde deneme yaparaktan…
Pek de dürüst değildik otizmli çocuk gibi,
Ders geliştirmez ya da dinlemezsek habibi…
Kayıt Tarihi : 12.1.2021 14:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!