18.07.1964 Kırşehir- Mucur
İnsanlık dinlenmede kalmış derin uykuda,
İp uçlarına dönüp uzanıp bakmamada…
İnsansa örtbaslarla Hakk’ı engellemede,
Hak görünmesin diye gerçeği yok etmede…
Otizm ertelenmiş dert görmezden gelmelerle,
Bol bol çocuk doğmakta tespitsiz şekillerle…
Dersen, gülümseme yok ilgilenemeyecek,
Sosyal gülümsemeyi hiç önemsemeyecek…
Çocuk umursamıyor kucağa alınsa da
Yüze bakma zaten yok adıyla çağrılsa da
Kayıt Tarihi : 25.10.2020 16:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/25/otistik-cocuk-bir-yasinda-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!