Bu apaçık boşanma “çocuk beğenilmedi,”
Rabbin takdir ettiği pek de hoş görülmedi…
Sanki deha doğacak çok şeyiyle mükemmel,
Olağan üstü bir şey üstelik de en güzel…
Boşandın ve ayrıldın melek ruhlu çocuktan,
Fedakâr annesinden sözünden, onurundan…
Ve yeniden evlendin bin çeşit masraf ile…
Yalan vaatlerinle, ettiğin yeminlerle…
Gelen başka çocukla eski hatırlanacak,
Çocuk merak içinde abisini soracak…
Baba gizlettirecek çocuk yine soracak,
Muhterem abisini hep hatırlattıracak…
Görülen rüyalarda evvel hatırlanacak,
Otistik annesiyle vicdan sızlattıracak…
Son nefeslerinde yine eski kadını,
Otistik çocuğuyla yaktın masum canını…
Terk etmekle kadını melek yüzlü çocukla,
Rabbinin gönlündedir o yüce onuruyla…
Sense arayıştasın durumun daha kötü,
Sözünde durmamakla çok şeyin ürküntü…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 28.11.2018 19:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!