18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Sevgi dahi veriyor koridorda rastlarsa,
Hocası sevdiğinden, vicdan yaşatılırsa,
Hem ne ağlıyor idi rica etme işinde,
Okul içerisinde, olumlu düşüncede,
Beş yıl geçtiği için bunu fark ediyoruz,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta