gölgeli yeşil bir yaprağın yanıp ışıması zaman
bir an kendini bulduğun çocukluk uykusu
ayakların yorgun yürümekten şarkısızlığa
kıran yemiş bakışsızlığın bile karman çorman
aydınlık bir pencere karanlıkta düşünmek seni
seni düşünmek romanda kahramanın ölümü içimde
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta