Efsunlu düşlerden gönül iklimine
Kurudum suyuna susadım çeşmene
Ebedi yangınlardan yürek ateşine
Üşüdüm zemheriden tutundum gülüşüne
Cevapsız mektuplardan firari yokluğuna
Ah aralansa kalbim içinden binlerce sen akar
Yeşil hülyaların alevlenir ezasız mavimi yakar
Şair gönlüm şerbetine doymaz bir sana kanar
Elimde değil biliyorsun kaderimizi tanrı yazar
Nerden bileceksin gecede kaybolan gölgeyim
Yanındayken mevsim nedir bilmem
Hangi toprağı sürsem bahar fışkırır
Hangi çiceği koparsam yenisi açılır
Hangi sabaha uyansam seni çağırır
Yandayken evren seninle yankılanır
Hangi yana dönsen seninle canlanır
Kaybolmam, sana çıkıyor kalbimin tüm sokakları
Sensiz yaşayamam, kan ağlıyor sabahın şafakları
Ayrılık kokuyor, bağuluyor ta! şehrin en uzakları
Açsan kapıyı da kavuşsa gönül tutsakları
Boşver kırgınlığı iki ömrü bir yapalım
Öyle uzaktan gördüğün gibi değilim
Ben sessiz ağlarım güldüğüme aldanma
Öyle acınırca bakma; dilenci değilim
Sevgini istemem, yokluğuna alıştım galiba
Sen bakma! sana değil bu sitemlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!