Hakkımda kalem kırıp fermanımı yazdılar
Dayandım eziyete kurtulmak çok zor oldu
Ölür diyen dostlarım mezarımı kazdılar
Ben hayattayım amma, yandı yürek kor oldu
İnancımla tutundum haysiyete onura
İT İLE ÇAKAL -1
Başımı çevirip dört yana baksam
Gözüme dolanır it ile çakal.
Seçtiğim hedefe gitmeye kalksam
Baktım yurdun haline gözlerimden aktı yaş
Dedim: buna nasıl can dayanır be arkadaş! .
Dedi: on iki yıldır ak ak diye bir bela
Birlik dirlik koymadı başa oldu müptela
Mutlu Sonu Yok
Yaşadığın dünyada soludum senle nefes
Sensiz geçen yılların yarını yok dünü yok
Bazen bahtım gülse de alamadım hiç heves
Garip kalmış bu aşkın anılacak ünü yok
SABIR TEKNESİ
Rüzgar oldu alem ben ise yaprak
Bir uçtan bir uca savurdu beni
Hasretlik içim de oldu bak yumak
Çözerken çile mi kavurdu beni
Ya Allah’a kulluk eder yanına gülle gidersin
Ya İnsana köle olur yanına iple gidersin!
***
Anayurdumuz Anadolumuz, adını duyunca içimizin ılıdığı gözbebeğimizin büyüdüğü bu yurda bu vatana çağdaş kalemler olarak, yürek sesimiz kalem duygularımız mürekkep olur, beyaz sayfalara damla damla düşer, düşerde göl olur, nehir olur akar ırmak ırmak derya olur ummana ulaşır..
Anadolu beyitler sayfasına duygularını düşen
Serap Irkörücü
İsmail SAĞIR
Nermin Seyratlı
Kemal Bölükbaşı
Türk yurdunu vatan yapar yıkılmaz sağlamdır yapı
Bayrağa kan verir tapar dikmez başka bayrak sapı
****
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!