Osman Onuktav Şiirleri - Şair Osman Onuktav

Vuslat zinciri kopmuş gönül bağın sarmıyor
Özlemle koşup bana ermiyorsan neyleyim
Niyetin gelmek ister ayakların varmıyor
Kavuşmaya icazet vermiyorsan neyleyim

Y/ARILDIM
Bastı akşam tufanı battı yine güneşim
Geceler baydı beni kadehlere sarıldım
Daldım derin uykuya hülyalarıma keşim
Bir ürperti tenimde esen yele darıldım.

Zalimi Yıksın Ahım! ..

Ben dağda kulübede karanlıkta doğmuşum
Kâh kurumuş toprakla kâh yağmurla yağmışım

Bağlıyım yoksulluğa dert döşüme yapışık

ZAMAN/IN ZALİMİ! .
Ağlayarak başladı köy kasaba ilçede
Saman/la bir ağ ördü bu Zaman/ın zalimi
Eko yapıp zırlarken gözü vardı akçede
Fazla itibar gördü bu Zaman/ın zalimi

Ebed müddet sürecek, Türk’tür bizim ırkımız
Yurt aynı yurttaş aynı yaşadığı il ayrı
Muhammet’e ümmetiz, budur bizim farkımız
Cem aynı Cami aynı duamız bir dil ayrı

Laz’ı Çerkez’i,Türk’ü, bir bedende organız

Gören olmadı


Ne acılar çektim gurbet ellerde
Kanayan yaramı saran olmadı
Sılaya hasretim bütün dillerde

GÖNÜL SARAYIM DA GÖR
O keskin sözlerinle sol yanımı deşerim
Darbe yemiş yüreği kırka yarayım da gör
Kırkta birine seni gömmek için eşerim
Kanar durur aşk yaram senle sarayım da gör

Ufka daldı gözlerim yokluğunu arıyor
Kumda kalan izini izledim gün batarken
Hüzünlerim birikti benliğimi sarıyor
Ruhumda ki hasleti gizledim gün batarken

Batınca kızıl güneş uydum onun rengine

Nice gönüller kırdım bazen ben de kırıldım
Hep yokuşa vurdular gidemedim düzümden
Kimi dostla gülerken kimisine darıldım
Nedenini sordular taviz verdim özümden

Her yüzüme güleni adamca adam sandım

Ey kafanı önüne var git kendi işine
El alemin kırılmış çarkı seni mi sardı!
Ne halt yerse yesinler takılma sen peşine
Bozulmuş bu düzenin ‘’ derdi seni mi gerdi’’!

Beraber çıkacaktık bozuk düzene karşı