Osman Onuktav Şiirleri - Şair Osman Onuktav

ÖMÜR K/ATAR MI?
Beklenen vuslata bir türkü yaksam
Sönmüş gönül harı tekrar tüter mi?
Sevda mı yazıp da bir selam çaksam
Seviçten haykırıp nara atar mı?

Maneviyat peşinde git huzura eresin
Karanlık mahzenlerden çık ki boyun görsünler
Yürü dağlar titresin yıkıp yere seresin
Çağla Tuna’dan Nil’e aş ki suyun görsünler

Böyle geçmesin ömrün elemdedir dört yanın

Elinde kör baltayla nice çamlar devirir
Yediden yetmişini kökünten keser durur
Bu güzelim ormanı budar dağa çevirir
Bulunca Beş tepeyi yüksekten eser durur

Sultan sanır kendini sağa sola saldırır

Renkli renkli mermere ne hayatlar verdim ben
Koca koca kütleyi keskin murçla işlerim
Yaptığım motiflerle muradıma erdim ben
Kurduğum hayallerle neler neler düşlerim

Duygularım canlanır emekle şekle döner

KULAKLAR
Baş da ki uzuvlar insana Hak tır
Gözler, ağız burun iki kulaktır

Kilitleriz dili dişle dudakla
Yumarız gözleri kirpik kapakla

Dertli öter bülbül sevdası güldür
Kafkasi Sevgi’nin bahtını güldür
****


Şu kalbin..! ne çekti, acı dilimden

Helal bizde haram bizde
Dini İslam bilir sözde
Yaşanmaz ki iman özde
___Dillerinde var suizan
_____Bu düzeni boz ramazan

Her şeyi karşıma dizmek İsterim
Bu vatan Türk’ündür yazmak isterim
****


Vatanımı saran karlı dağlara

ZAMANE ALİMLERİ! ...

Sakalı cübbesiyle sahte Şeyhlik ederler
Dinden imandan çıkar şirkten şirke giderler
Halkın mal varlığına, el koyup şerik derler
Zevk sefayla yaşıyor zamane alimleri!

Heybemin gözlerinde yaşam yükü taşırken
Nerden çıktın karşıma, hiç hesapta yoktun sen!
Ruhumda sarpa saran aşk izini kaşırken
Çare olmak yerine saplanan bir oktun sen!

Buldun yaralı bir kalp hemen içeri daldın