Bu güzelim vatan da herkes oynar körebe
Oyunların sonunda yarınlarımız gebe
****
Ayrılık ağı kurmuş her çıkan zıplar oynar
Açtım kollarımı sokul yanıma,
Aşkın gölgesinde gez ağır ağır
Ayrılık acısı yetti canıma
Döşünle sinemi ez ağır ağır
Kulak ver kalbime usulca dinle
Ç/ARK/ ETMEZ
Eğer ki tıkanmışsa gönülden akan arkın,
Tüketir umudumu sabretsem de fark etmez
Pas tutmuşsa yüreğin yoktur ölüden farkın.
Körlettiğin hisleri bilemeye çark yetmez
FERMAN BULUNMAZ
Gün be gün düşüyor ateş ocağa
Ciğerler yanarken duman bulunmaz
Ana evladını alır kucağa
Akan gözyaşına umman bulunmaz
İlk önce imtihan ol kendini bil!
Allah’a kul olup, hak dinini bil!
Dinlemeyi öğren sus haddini bil!
Saygı sevgi yay ki; minnet göresin
Yazılan çizilen her söze kanma!
Tutma! hüzünlerini birikmesin için de
Bırak aksın gözyaşın eliyle silen olur
İçten içe ağlarken, bu acılar niçin de?
Anlat hele derdini belki bir bilen olur
Yaşamaktan al heves güven artık birine
O
Gariplerin hayatı satranç gibi damalı
İlk hamlede nedense ileri sürülen o
Kader hırkası giyer siyah beyaz yamalı
Ülküm her nefesinde, bir boynunu büküyor,
Davaya bakıyorum, egolar için HAPİS
Şanlı tarihimizin, ruhunu söküyorlar
Acılar çekiyorum, yara içimde HAPİS
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!