Osman Erdoğmuş Şiirleri - Şair Osman Erd ...

HİCRET


Bir filizin ağaca dönüştüğü zamandır,
Kainatın islama gebe kaldığı andır.

SEN RAHMETSİN


Sana muhtaç kainat,medhine aciz diller,
Övülmüş yaradılmışsın,Sana akar sevgiler.

ŞEHİTLER ÖLMEZ



Şehadet şerbetini içen şerefli asker
Birkaç damla kan için koca cenneti ister

ASIL GÖREVİMİZ
Osman ERDOĞMUŞ

Külli bir irade ile her şeyi elinde bulunduran Rabb’imiz, hayatımıza, dünyamıza, kâinata; rahmetiyle, merhametiyle, azametiyle, sanatı ve bütün esması ile her an tecelli ediyor. Hayata dair, yaşamamız için gerekli olan bütün ihtiyaçlarımızı biliyor ve istememize bile gerek kalmadan hizmetimize sunması ile de bildiğini bildiriyor.
Bizi güneşe muhtaç etmiş; ama güneşe muhatap etmemiş.

BİR DE SANA

Bir güle söyledim sevdiğimi,
Bir de sana.

Gül,güzelliğini gösterdi,

BAYRAMIN MÜBAREK OLSUN


Kaç ay oldu göremedim yüzünü
Bayramın mübarek olsun sevdiğim.
Dağlar aştım duymak için sözünü

MÜSEYLEMETÜL FETOŞ

Çağırıyor kendine
Müseylemetül Fetoş
Kurmuş olduğu dine
Müseylemetül Fetoş

AŞK DEDİĞİN

Zehir dolu kaseyi içmişim bir dikişte,
Çiçek ve sen yan yana,aşk dediğin bu işte.

ERBAKAN

Süleyman gibi sende de bu milletin başına,
Kene gibi yapıştın, hiç bakmadın yaşına.

Kırk yıldır yiyorsun da yinede doyamadın,

YOLLARINI GÖZLER


Söyle Allah aşkına, söyle kimden yanasın,
Beni aşk ateşiyle yaktın sende yanasın.