Osman Emmi Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

OSMAN EMMİ

Karanlık kapıların ardından kızıl güneş,
Pencereden yansıyıp bedenime tebelleş,
Olarak etmek için canı gönülden hoşbeş ,
Garibin üzerine doğar mı Osman emmi.

Ber taraf eyleyerek tenimdeki salgını,
Acıyıp dindirerek ruhumda ki yılgını,
Bir çırpıda el atıp içimde ki yangını,
Söndürüp mutluluğa boğar mı Osman emmi

Bulutlar gök yüzünde olduğunda kopkoyu,
Galeyana gelerek fışkırıp ömür boyu,
Rahman'ın rahmetiyle süzülen hayat suyu,
Çölleşen yüreğime yağar mı Osman emmi.

Çıkarak dağ başına, bir pınara yaslansam,
Yağan yağmur altında saatlerce ıslansam,
Dua dua yakarıp, gözyaşıyla uslansam,
Hak sineme İnşirah yığar mı Osman emmi.

Kul Müçtehit'e söyle; musallat olan acı,
Sarmışken bedenimi, tiryak denen ilacı,
Kaldırıp damarıma zerk eylese otacı,
Bahtiyarlık sineme sığar mı Osman emmi.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk.şairi