Osman Doğan Şiirleri - Şair Osman Doğan

Sayısız vazgeçişlerimsin sen
Akla ziyan seçişlerimsin

Şimdi bakışların
Uzak bir ülkenin
Ezgisi gibi

Bir mevsim
Mevsimlerden bir mevsim
Kalansız bölünebiliyorsam sana
Bahardır.

Bir bakış

Bir masalın kahramanı olmaktı seni sevmek
Hazin bir hikâyenin orta yerinde
Örselenmekti
Ele avuca sığmayan fırtınaları
Usulca sermekti ayaklarına

Yarın başka bir gün olmayacak sevgili
Güneş yine doğudan yükselecek.

Ve ben;
Daha kurulamadan ellerimi
Sigaramı yakarak başlayacağım güne.

Geri dönersen eğer
İnce bir ıslıkla yokla beni
Koyu bir maviye bağlanmışsam
Çözme…

Avam kıvamında bir devrimin
Önde koşan çocuklarıydık

Bütün kurşunlar
Bütün barikatlar bizim içindi
Sabahın ilk ışıklarıyla uyandırıldık

Seni güzel sevdim
İnce bir tünelden
Okyanusa akarken
Ciğerlerimde sakladığım
Yarım bir nefes gibi

Ben geldim anne
Ellerim üşüdü erken geldim

Eşkıyalar bastı hayallerimi
Çöktü barikatlarım
Yapıp yarattığım ne varsa

Neden sen bakarken gözlerime duruyor dünya
İçime akan nehirler donuyor
Lal oluyor dilim
Yağmur küsüyor bahara
Gönüllü bir kan kaybıdır bu ey sevgili
Üzülme…

Bir sandaldım nehir gözlerinde
Islanırdı yamaçlarım
Akardım

Tanrıdan en güzel dileklerimi
Senin gözlerinde diledim