Osman Bayazıt Şiirleri - Şair Osman Bayazıt

İNSAN BİÇÂRESİ

Ölüme çâre yok
Bir çâresi olmalı ama unutulmamanın
Öldükten sonra da hatırlanmanın
Olmalı bunun bir çâresi

İNSAN GELİR GİDER BİR ADI KALIR

İnsan gelir gider bir adı kalır
Her temastan bir iz zan taşıyarak
Hatırda, hâtıra yadigâr kalır
Hepler içindedir hiçlerden uzak

İVEDİ ZAMANLAR ŞİİRİ İnternetli dünya insanı için

Bu ivedi zamanlarda eski kalmış
Gelecekteki yeni bile şimdiden
Arzular, aceleler yüzünden
Bayatlayıveriyor henüz daha yaşarken hayat

KAYIP GÜNLER ŞARKISI

Çalınır kulaklara bazı zamanlar
Ne çokça aralıklı, ne çokça sık
Nağme nağme gelen sızılı melodiler
Olur ki bir eskimez zaman şarkısı

KOYNUNDA SEVDA

Kaç gece koynunda sabahlar durmaz
Sehere benzer koynunda sevda
Açılıverince gün doğduğunda
Sehere benzer koynunda sevda

MEYDANLAR-I

Sormayın zamana bilmez eskiyi
Bilen meydanlardır asıl mâziyi
Çünkü kazınmıştır taşına anı
Ne güneş soldurur ne yağmur onu

MEYDANLAR-II

Devirlere mühür vuran meydanlar
Şehir kalplerinin attığı yerdir
Zamanlardan vücut bulan meydanlar
Damarlar misâli cadde sokağın

MİÂDIM
T.Angelopoulos’a
Biliyorum yavaş yavaş çürüdüğümü
Biliyorum çürüyüp gideceğim
Yok olacak bedenim
Zaman ve toprak emerek eritecek beni

NE ÇOK ŞEYE BENZİYOR İNSAN

Ne çok şeye benziyor insan
Çağın garipliğinden midir nedir
Günlerin birbirine çok erken eklendiğinden
Öyle çok şeye benziyor ki insan

SANA DA SIRA GELECEK

Gelecek gelecek…
Sana da sıra gelecek
Bütün çağların en çağdaşı
En kölesi kardeşim