Osman Bayazıt Şiirleri - Şair Osman Bayazıt

Lütfederek Mevla sermiş rahmeti
Emrine amade nice nimeti
Hani lütfedene şükür dileği
Bunca bahş içinde ibadetsizsin

Nefsin padişahlar tahtında meskûn

Biliyorum bir zamanlar
Şimdi bana uzaksınız
Yeşerse de bu anılar
Sizler sarı yapraksınız

Biliyorum bir zamanlar

Gâvurdağları nın eser yelleri
Şöyle rüzgârında durasım geldi
Yine andı gönlüm şimdi o yeri
Şöyle bir hasreti yazasım geldi:

Keferdiz in yolu asfalt akarken,

Gündüzü gecesi geçen günlerim;
Ne de aşikârdır yok gizli saklı,
Gündüzü gecesi geçen günlerim
Günden değil benden geçen günlerim,

Hep hüzün,hep hazan geçen günlerim

Nasipte var ise gelir yemenden
Yok, ise nasipte düşer dehenden
Böyledir hep bunlar dünden ezelden
Değişmez kaderin anar yoksullar

Daha doğar doğmaz gözleri fersiz

Şu dünya denilen mekân içinde;
Çeşit çeşit insan gelip geçmiştir.
Kimi izbeler de, ipek gömlekle
Kimi saraylar da çıplak gezmiştir.

Şu kader denilen mefhum içinde

Birliğine baktım da şu dünyanın
Düzü ayrı, göğü ayrı, hep ayrı
Parsel parsel, bölük pörçük her yanın
Ucu ayrı, sonu ayrı, hep ayrı

İnsanoğlu nasıl kopmuş kendinden

Bak ibret-i âlem arz-ı dünyaya
Gör şu kul başları canıyla yaşar
Zahiri budur ya dal bir esrara
Her biri bir garip hâl ile yaşar

Üç beş puldan medet, umarda sefil

Bir çift gözüm var çok şükür görmeye,
Bakıp bakıp hâlden hâller dermeye,
Yaklaşırken yaşım otuz demeye,
Bir de siz dinleyin, ben neler gördüm,

İlmin başı imiş edebin harfi;

Gün karardı birdenbire
Takvimler mi şaştı ne ki?
Güneş yeni bir sehere
Hazırlanır bir gün belki

Gül bahçeler talan olmuş