Harfi vurdum mihenge
Alfabeden can çıktı
Bir vurdular kaleme,
Mürekkepler kan çıktı!
Sözü vurdum mihenge;
Baktım bizim mahalleye
Bir yangın ki seyreyleye
Mahalleli pek sakince
Görmezlikte yok üstüne
Devlet ana aç kucağın
Bilinirmiş hep adı;
Yeri ise her kursak.
Sadece onun yeri,
En yakın kadar uzak:
Şah damardan yakınmış.
Gençlikte mi geçmeli en ihtiyar günlerim?
Fer gözlere ne olmuş ya saçlar eğik belim?
Gençlikte mi geçmeli en ihtiyar günlerim?
Bu yaşta saklı derler bütün füsunu ömrün,
Hani ya ben de ki gün neden fütursuz bugün?
Hayâlin tomurcuk gülüme düştü
Bir ömrü perişan kıldı hayâlin
Dertli düşünceler dillere düştü
İstemem itibar aramam bugün
Hayâlin tomurcuk gülüme düştü
İşte zayiatım buldum diyerek
Bir cansız ukdeyle boşa yoruldum
Hep arasaymışım keşke diyerek
Bulmakla yitirdim bin pişman oldum
Yaktım gemileri dönmem diyerek
Böyledir insancık böyledir işte
Kader deyip kızar hep içten içe
Ecel zembereği kurulu gözle
Var mı kem bakmamak Azrail’ine
Hele bir de yoksa hayır hasene
Duygular… Bir anahtar
Bazı kapılar aralar
Gönül diyarlarından
Haber getiren duygular
Duygular değiştirir...
Sözüm vardır ey kardeşim
Sözüm vardır dinleyedur
İbret ufku arşın arşın
Görmem diyen ziyan olur
Gönül kırma ey kardeşim
Geçmişin geride kaldı
Gelecekse meçhulde
Sen ki bulunduğun an içinde
Bu an’a en iyi çare
An’ı yaşamak an içinde
Yaşasan da an’ı an içinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!