Sözler mi bitti?
Yoksa beklentiler mi?
Sus pus oldu hayat.
Susan susana.
İzler mi bitti?
Yeni adımlar mı?
Yavrum hayatın zorluğuna alış,
Derslerine iyi çalış.
Başarıya bağlıdır, ayakta kalış,
Derslerine iyi çalış.
Ömür tatlı bir yarış,
Metrekareye altı bin mermi,
Metrekareye 5 litre kan,
Toprağa düştü,
Beş yüz bin can,
İki yüz elli bin Türk,
İki yüz elli bin düşman,
Şu Dünya’da yerim yok.
Sinek kadar değerim yok.
Ata imrenirim, eyerim yok.
Sinek kadar değerim yok.
Acizim bir ünüm yok,
Sevgi insan olmanın gereği,
Vücudumuzun manevi direği,
Şefkatle dolduralım şu yüreği,
Sevgisiz kalbi taşımak yüktür.
Sevgi ümidin ilk merdiveni,
Yine ağaçlar çiçek açar,
Her yer gülistan olur.
İnsanlar gölgeye kaçar,
Bahçeler bostan olur.
Yazın görülen bereketler,
Üzülme kardeşim derdin biter,
Sabah olmadan önce karanlık vardır.
Nice kimseler gördüm senden beter,
Sabah olmadan önce karanlık vardır.
Kimilerini gördüm tutacak elleri yok,
Toplanmış gelmişler Dünya’nın her yerinden,
Kara gün sarmıştı etrafı belliydi bu derinden,
Gemilerine, toplarına ve tüm ihtişamına güvenerek,
Beş çayı İstanbul’da emelleriyle sarhoş, sevinerek,
Nasıl iş bu dediler karşımızda fazla Türk yokken,
Yardıma gelenler kimlerdi onlara duraksız ve erken.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!