Hüzün yılını yaşarken,
Acılar arka arkaya gelmişti.
Önce büyük oğlun Kasım’ ı,
Toprağa verdin ellerinle.
Ardından diğer oğlun Abdullah’ ı.
Sonra amcan Ebu Talibi.
Sustuğuma bakmayın.
İçimde pınarlar oluştu.
Beni bırakmayın.
Gönül sevdiğiyle buluştu.
Anlayın beni biraz.
Hobilerinizi anladığınız gibi.
Seher vakti esen rüzgar,
Allah var der insana,
Huzur ile gelen bahar,
Allah var der sana.
Haydi durma kudret ara,
En temel haktır yaşama hakkı,
Yaşasın insan hakları.
Varlığını sürdürüp taşıma hakkı,
Yaşasın insan hakları.
Her çocuğun olmalı eğitim hakkı,
Sokaklarında satıcıların bereket bulduğu,
Martı seslerinin, vapur düdüklerinde boğulduğu,
Kalabalıklar içinde Dünya dillerinin duyulduğu,
Cenneti tasvir için yaratılan şehir İstanbul.
İstanbul şehir,
İstanbul gibi sevmek,
Sevip de vazgeçmemek.
Oysa sevmiştim seni,
Tıpkı İstanbul gibi.
Ah güzelim İstanbul.
Senin gözlerin gibi.
Kimine gurbet düşer,
Kimine vuslat,
Kimi havada uçar,
Kimi korkak,
Bunun adına kader derler,
Kaderse sanat.
Şiir, süslü cümleleri bir arada okumaksa,
O zaman ben bu sahada hiç olamam.
Anlamlar inşa edip kalbe dokumaksa,
Kalemi elime almadan da duramam.
Karalama sözler olmasın karalama sözler,
Kaybolur gözden hava kararınca,
Gündüz bize ibrettir karınca
Biriktirdiğini yer kışa varınca
Her mevsim bize ibrettir karınca.
Bitmek bilmez çabası,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!