Osman Aktaş 2 Şiirleri - Şair Osman Aktaş 2

Yeni bir şiir yazmaya kalksam
Yine bir tarafı eksik kalacak,
Yine unutacak
Seni seviyorum demeyi;
Yine abartacak bir şeyleri
Var olana erişemeyen dilim...

Evinin ışığı yaratır bir mahalle
Mahalle köye, köy şehre döner
Aydınlanır dört bir yanı vatanın…

Vatanın
Sağında bir vatan kendi ışığında…

Altta paçalı don, başında bone;
"Hot-spring", "cold-spring"
Tatlı-acı tüm sulara abone.
Havuzda hamaklanır,
Esmer yüzünde nehir köpüğü yumaklanır.
Nasıl da mutlu bilemezsiniz denizde

Karışık ve karanlık arka sokaklar
Güneşin tükenmiş ışığında saklıyor arsız gölgeleri.
Elleri üşürken bir zamanlar
O şehrin ayazında yanardı yürekleri;
Efendi postunda şimdi,
Sus-pus olmuş o yerlerin

Hasretle ağlayan gecelerin
Yıldızları üşüyor
Her biri gözlerime düşüyor
Ilık sularda yıkanmak için...
Hicranla yanıyor kalbim,
Geçiyorum ıssız sokaklardan

Öyle bir sel ki sefil, içindeyim hicranın,
Damarlarımı yırtan isyanda deveranın;
Ey yüreği yaralı, gözü kan akan bülbül!
Hangi güllere hasret hazanda aşiyanın.

Hangi merhamet seni nefesine sığdırır;

Denizin kumu olmalı,
Bedeni yırtan kireçten arınarak.
Sağlam bir liman kurmalı,
Volkan taşlarından seçerek ruha.
Uzanmalı şöyle sıcak sıcak…

Ağır gelmesin
Çiğ vurmuş kızıl yaprakların
Asırlık dallarına,
Bu kış da düşsünler bırak...
Adsız, umarsız değilsin,
Arın tüm fazlalıklarından

Taşına çamuruna
Tek başına dayandığı yollardı,
Bildik sokaklardı
Artık geçemediği…

Susadığı tenha kırlardı,

Düşe kalka geçip giderken çağlar,
Her sarayda bir ahu Leyla ağlar…

Usul usul bir yaz iniyor ardından
Acıyonca bitmemiş sinlerinde baharın.
Gördün mü? Çimen kıpırdıyor;