Osman Akçay Şiirleri - Şair Osman Akçay

Yaşamın çilesi garibi aşar
Ölüm için sanma vakitler şaşar
Ömür verilen kul yüz sene yaşar
Bu kadar süzülüp gelme bir daha

Kaç kere söyledim senindir tahtım
Bilirsin ömrümce bakiydi ahtım
Bir çırpıda sildin karaymış bahtım
Her zamanki gibi yine bedbahtım

…Oy oy, bitsin ömrüm sen zevkine doy

Adı konsun bu isyanın
Çocuğa nikâh kıyanın
Elbisesini soyanın
Gelmişini geçmişini

Altısında erişkinlik

Gece yarısında
Masamda çay
Çayda doyumsuz lezzet
Vay vay vay

Elimde kalem

Sevdalanmış gönlüme etme bu kez itiraz
İlkbahar gelmeksizin yeşermez hiç dallarım
Yanaşmaz ki sen yokken kıyıya sandallarım
Zemheri ortasında koşup gelseydin biraz

Hangi kış devam eder sen varsan ilelebet

Gel! Çekinme gel! Buraya gel!
Gel! Şeytanı çel! Nefsini çel!
Kıyamda kavuşsun iki el!

Gel! Abdestin al! Huşuyla al!
Gel! Şeytanı çal! Nefsini çal!

Söylerken sana
Hislerimi yakala
Kulağın sağır

Avuçlarına
Kalp kırıkları batar

Sarıp sarmalar
Teni pak eder sanma
Sahte dostların

Bir sabun gibi
Ayağını kaydırır

İkram et yer herkes bisküvi lokum
Lokumun içinde ıtır gerekir
İş olsa çağırsan der bunda yokum
Kâmil olmak için hatır gerekir

En ufak şeylerden çıkarıp anlam

Beni terk edince çekildi kanım
Düşünüp seninle binlerce anım
Boğazım sıkışır ağrır her yanım
Ocağım dağıldı yıkıldı han’ım
.....Geri dön ne olur bırakma canım