Osman Akçay Şiirleri - Şair Osman Akçay

gönül ırmağında
kıvrıla kıvrıla yaptığım uzun yolculukta
kaya ve taşlara çarpa çarpa parladım
cilalanmış gibi oldum

tam uçsuz bucaksız sevda okyanusuna ulaştım derken

Ruhu mumyalanmış dünya seyrederken
Vatanlarını parça parça işgal ettiler
Acı çektirerek yıllarca Filistin’in.
Ölümün gölgesinde yaşandı
Tüm tahliyeler ve zorunlu göçler.

Gece yarısı Kuğulu Park’ta bir çocuk dolaşıyor
Etrafını çevirmiş kudurmuş sokak lambalarının
Kılıç gibi keskin ahenkli bakışlarının altında
Karnı doymamış, perişan, ürkek bir çocuk dolaşıyor

Toplumdan uzak, kendinden uzak sessiz ağlamaların

Sensiz gecelerim inan ki hicran
Kimseye kalmamış geçer bu devran
Yuvamız dağıldı ocağım viran
Beklerim camlarda koşa koşa gel

Çektiğim çileler binleri aştı

Kendimi yitirdim engin ovada
Kalmadı ülfetim damla kovada
Bir daha yılmadan pişir tavada
Bunu zül saymadan gel de bul beni

Şükür olsun ya Rahman
Geldi şehri Ramazan
Onda indi hak Kuran
Günahlara bin pişman

On bir ayın sultanı

Bir ses ver yeter
Sesini duyduğumda
Hemen gelirim

Her neredeysem
Asla fark etmez

Daim titrerim
Seni düşündüğümde
Bir görebilsen

Gündüz ve gece
Duygularım seninle

Düğünümüz var dostlar iletin turnalara
Halayla eşlik edin davulla zurnalara
Konvoya dâhil olun basmadan kornolara
Araçta aynalara havluları bağlayın

Damat eve girerken kızlar kapıyı tutsun

Hamamda su dolu bugün kurnalar
Gelin kınası var çalsın zurnalar
Gökyüzünde hicret eden turnalar
Her güzeli böyle alıp gider mi, gider mi oy oy

Düğüne iki gün kaldı sadece