şafağın alacasında bir baykuş konar
hayallerimin en ince dalına
dibinde bir karınca aylak aylak
yapraktan bir tebessüm dilenir tozlu bir rüzgar
tenimi yokluğun kaplar o an.. üşürüm
küsmeye giderim belirsiz akşamlarda
suskunluğum en derin cebimde mapus
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yücel Bey merhaba,
Bu şiirinizi çok beğendim. Satırlarda akıp gidiyor insan. Okurken hem hüznü ve hem de huzuru bir arada yaşadım. Fakat şunu da belirtmeden geçemiyeceğim; eğer bu şiirdeki hisler sizin hisleriniz ise, hayallerin ince dallarına baykuş konması anladığım kadarı ile umutsuzluğu çağrıştırıyor bana. Tahminimde yanılmıyorsam eğer, umutsuzluk yakışmıyor. Ama şiir çok güzel. Yeni şiirlerinizi bekliyorum.
Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta