İçimi içimden söküp, içime içimden bir yara bıraktım, adı aşk olan,
Ve ben en çok sende dinlendirdim örselenmiş kıyılarımın kumlarını.
Naftalin kokulu geçmişimin buğulu camlarında avuttum çocuk suretimi,
Ben en çok senli hayallerin bıçak arası dünlerinde kaldım.
Gitmek isteyip gidemediğim, bitirmek isteyip bitiremediğim bir anı oldu varlığın,
Kaçtım, kaçtıkça yakalandım sana.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta