Sen bir hikmetsin doğanın ulaşılmaz parçasısın
Her yer bitki örtüsüyle dolmuş içini otlar kaplasın
Rüyalarımın korkusu içinde her canlıyı saklarsın
Ulaşılması zor güçlü yenilmez sembolü sanarsın
Bak kendine istersen sen kendinden korkarsın
Tarihler boyu hep yenilmemiş aşılmamışsın yakılmışsın
Çoğu haydudu hırsızı sevdalıyı sevdasızı heran saklamışsın
Ayırt etmeden onları bağrına basıp çocuğun gibi korumuşsun
Sen yaratılmış yaratanı da içinde saklamış ve yoğrulmuşsun
Bak hele bir kere kendine dünyada dengeyi sağlayan ormansın
Yanarsan sen daha çok yakar ortamı bozar nefes alamazsın
Çünkü sen yaratanı içinde saklar onunla birlikte yaşarsın
Hatırlasana yağmuru yağdıran selleri durduran toprağı aşındırmazsın
Kısaca sen tek başına olsa olsa yenilmeyen aşılmayan bir ormansın
Dünya durdukça durup dengeyi koruyup sonsuza dek kalasın
11.04.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 11.4.2008 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir öğrencinin isteği üzerine yazıldı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!