Orman Gerek Şiiri - Ömer Çelik

Yeryüzünde hayatın belki de son demidir
Yakıcı afetlere kaç kuşak direnecek?
Küllenen yamaçlardan hırsla, hışımla gelir
Boz-bulanık sellere artık dur demek gerek.

Bu meskun mahalleri harabeye çevirir
Yetkililer ya cazda yada kabarededir.
Habitat evlek evlek detaylı rapor verir
Aklın penceresinden yarını görmek gerek.

Takvimler gösterse de, baharlar eksik kalır
Gonca güller, leylaklar, budanır, ufalanır.
Al yazmalı Nur Gelin, kızıl tufandır sanır
Karalar giyinmeden, umutlarını yeşert.

Testiyle su taşırken, rengarenk çiçeklere
Ağaçlar gölge tutar, endemik bahçelerde
Bin bir tat türkülerle, doluşur tek sepete
Tuvalde resim yavan, gözlere ilham gerek.

Çıvgınlarla beslenen hırçın çaylar uslansın,
Uzaktan gelen yollar çöllere çakılmasın.
Naçiz hatıraların peşinden bakılmasın
Neşeli anlar için yeşeren dallar gerek.

Tatlı esintilerle ruhunu ferahlatır
Renk cümbüşü içinde gamlı gönüller şakır
Körpe kuşlara mekan, bebeklere kundaktır.
Enfes ifadelerle, orman istikbal demek.

Yaş kesen baş kesermiş; atalardan icazet
Kitaptaki hikmetler; cehalet en büyük dert.
''Kıyamet günü olsa, elinden fidanı ek ''
Haydi durma arkadaş, vatana orman gerek.