Orhan Veli Kanık Şiirleri - Şair Orhan V ...

13 Nisan 1914 - 14 Kasım 1950
Orhan Veli Kanık

mektepten kaçıyorsun,
kus tutuyorsun,
deniz kenarına gidip
fena çocuklarla konuşuyorsun,
duvarlara fena resimler yapıyorsun
bir şey değil,

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Handan,hamamdan geçtik
Gün ışığındaki hissemize razıydık
Saadetinden geçtik
Ümidine razıydık
Hiçbirini bulamadık
Kendimize hüzünler icadettik

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Kalender'den sandala bindi
Beyaz maşlahlı hanım
Bir elinde şemsiye
Bir eliyle açtı yelpazesini
Cuma günü Göksu'ya gitti
Beyaz maşlahlı hanım

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Çatlamak üzre olan tomurcuklar
Güzel günler vadetmededir.
Ve bir kadın, şehir haricinde;
Otların üstünde,
Güneşin altında,
Yüzükoyun uzanmış;

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Eskiler alıyorum
Alıp yıldız yapıyorum
Musiki ruhun gıdasıdır
Musikiye bayılıyorum

Şiir yazıyorum

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Dikilir köprü üzerine,
Keyifle seyrederim hepinizi.
Kiminiz kürek çeker, suya suya ;
Kiminiz midye çıkarır dubalardan;
Kiminiz dümen tutar mavnalarda;
Kiminiz cimacıdır halat basında;

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Güzel kadınları severim,
İşçi kadınları da severim,
Güzel işçi kadınları
Daha çok severim.

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Bekliyorum;
Öyle bir havada gel ki,
vazgeçmek mümkün olmasın!

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Garibim;
Ne bir güzel var avutacak gönlümü,
Bu şehirde,
Ne de bir tanıdık cehre;
Bir tren sesi duymaya göreyim,
İki gözüm

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Sanma ki derdim güneşten ötürü;
Ne çıkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda olum yok ya.
Hoş, olsa da korkacak miyim zaten
Güneşle gelecek ölümden?

Devamını Oku