Orhan Veli Kanık Şiirleri - Şair Orhan V ...

13 Nisan 1914 - 14 Kasım 1950
Orhan Veli Kanık

İçkiye benzer bir şey var bu havalarda
Kötü ediyor insanı, kötü
Hele birde hasretlik oldu mu serde
Sevdiğin başka yerde
Sen başka yerde
Dertli ediyor insanı, dertli

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Dağ başındasın;
Derdin günün hasretlik
Akşam olmuş,güneş batmış
İçmeyipte ne halt edeceksin

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Çadırımın üstüne yağmur yağıyor
Saros körfezinden rüzgar esiyordu
Ve ben,bir roman kahramanı
Ot yatağın içinde
İkinci dünya harbinde
Başucumda zeytinyağı yakarak

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Dilimin ucunda bir eski arkadaş adı,
Unutulmuş şekilleri taşıyan bulutlar;
Bir gökyüzü genişliğiyle ruhuma dolar
Otların içine sırtüstü yatmanı tadı.

Avucumda sıcaklığını duyduğum ekmek;

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Düzüldü uçsuz bucaksız alay,
Çıngıraklar çalar kapılarda.
Düzüldü uçsuz bucaksız alay,
Bak, son hasam başladı rüzgarda.
Okundan atılmak üzere yay,
Kuyuların ağzı genişledi.

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Kimse duymadan ölmeliyim
Ağzımın kenarında
Bir parça kan bulunmalı.
Beni tanımayanlar
''Mutlak birini seviyordu'' demeliler.
Tanıyanlarsa, ''Zavallı, demeli,

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Gemiler geçer rüyalarımda,
Allı pullu gemiler, damların üzerinden;
Ben zavallı,
Ben yıllardır denize hasret,
Bakar ağlarım.

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Ben ki her akşam yatağımda
Onu düşünüyorum.
Onu sevdiğim müddetçe
Yatağımı da seveceğim....

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Örtüldü hafızanın örtüsü
Tasalarımın bittiği yerde.
Yükseliyor simdi perde
'Geri gelen saadet' türküsü

Devri tamam oldu pervanenin

Devamını Oku
Orhan Veli Kanık

Su kavga bir bitse dersin,
Acıkmasam dersin,
Yorulmasam dersin;
Cisim gelmese dersin,
Uykum gelmese dersin;

Devamını Oku