Nekadar anlamsızmış senden önce
..........................nede sığda yaşamışım
Ben sevmenin derinliğini
.......................senden öğrendim.
Kül olmaktır aşk bir kıvılcıma sebep
Yol almaktır yangınlar içinde
Rüzgar olur sevgilinin saçları
Çalıntı aşklardan hüküm giymişim
Hiç bir sebep hükmümü hafifletmiyor
Ağır cezalarda görülmüş davam
Gitme
Kış geliyor ömrüme sen gidince
Zamansız döküyorum yapraklarımı
Gönül göçe hazırlanıyor
Gitme
Sen gidince içim acıyor
Bir beyaz sayfayım şimdi
Bilinmez bir el beni karalar
Gün düşmüş gecenin peşine
Bak güneş doğuyor
Şafakta kesecekler göbeğini
Gecenin rahminden kan sıçrayacak ufka
Yaşaya yaşaya öldürüyorum kendimi
Bazen karanlığın ilmiğine geçirip boynumu
Gecelere asıyorum bedenimi
Gitmeliyim demedim mi?
Kendime gitmeliyim söylemedim mi?
seni anlamak için gidiyorum demedim mi?
Sen hayat çeşmem böyle çoşkuyla aktıkça
Ben gönül kabımı kocaman açtıkça
Uzakta olsa dolarız demedim mi?
Çınarların ahı bende
Köklerim daha derinde
Ben destan yazmışım
Ergenekon diye
o mu sökecekmiş kökümü
Hadi beeee! ! ! ! !
Uykusuz bir gecenin sızıntısında
su gibi akıp gitti.
Duruydu
maviydi
ve üşümüştü elleri.
Sıcağımı avuçlarına koydum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!